Een indruk van voorwerpen op lichtgevoelig papier. Een directe afdruk zonder tussenkomst van een camera. De realiteit als abstract beeld gevangen.  

Pinhole is een pure manier om een beeld vast te leggen. Het wordt vaak ook wel camera obscura genoemd: een donkere kamer waar via een speldenprik in de ene wand een lichtbundel valt op de andere wand. In spiegelbeeld wordt dan een fragment van de werkelijkheid geprojecteerd en opgenomen op een lichtgevoelige plaat, film of fotopapier.

3 à 4 maal per jaar reis ik af naar het Wad om daar het mooie licht te vangen.

72 is het aantal foto's dat op één filmrolletje van een oude jaren 60 cameraatje past. Geen hoogstaande beeldkwaliteit maar de imperfecte charmes van analoog fotograferen. In serie #72 combineer ik divere fotografische technieken om mijn impressie van de werkelijkheid te geven.

In het dagelijks leven milieukundige, onderzoek ik plekken waar mensen hebben huisgehouden of binnenkort hun stempel zullen drukken. Al fotograferend struin ik door de stad, op zoek naar sporen die men achterliet. De mens is overal aanwezig, en tegelijkertijd de grote afwezige.